Suliko

Suliko (Georgian: სულიკო, romanized: sulik'o, pronounced [sulikʼo]) is a Georgian unisex name meaning "soul". It is also the title of a love poem written in 1895 by Akaki Tsereteli, which became widely known throughout the Soviet Union as a song performed with music composed by Varinka Tsereteli (in 1895). In that form it was often performed on radio during Joseph Stalin's rule, reputedly because it was his favorite. It was translated to and performed in multiple languages including Russian, Ukrainian, Polish, Romanian, English, German, Basque, Chinese, and Hebrew.

Text

Georgian original	English version	Russian version
საყვარლის საფლავს ვეძებდი, ვერ ვნახე!.. დაკარგულიყო!.. გულამოსკვნილი ვტიროდი „სადა ხარ, ჩემო სულიკო?!“	I was looking for my sweetheart's grave, And longing was tearing my heart. Without love my heart felt heavy, I cried to the night – "Where are you, my Suliko? "	Я могилу милой искал, Но её найти нелегко, Долго я томился и страдал; Где же ты моя Сулико!
ეკალში ვარდი შევნიშნე, ობლად რომ ამოსულიყო, გულის ფანცქალით ვკითხავდი „შენ ხომ არა ხარ სულიკო?!“	Alone among the thorns of the bush A lone rose was blooming My heart was beating hard, I had to ask it: "Where have you hidden Suliko?"	Розу на пути встретил я, В поисках уйдя далеко, Роза, пожалей, услышь меня, Нет ли у тебя Сулико?
ნიშნად თანხმობის კოკობი შეირხა ... თავი დახარა, ცვარ-მარგალიტი ციური დაბლა ცრემლებად დაჰყარა.	For the confirmation nightingale, Ashamed and band softly down, Dew and pearl of heavenly tale, Shed as a tear on the ground.	Роза, наклонившись слегка, Свой бутон раскрыв широко, Тихо прошептала мне тогда Не найти тебе Сулико.
სულგანაბული ბულბული ფოთლებში მიმალულიყო, მივეხმატკბილე ჩიტუნას „შენ ხომ არა ხარ სულიკო?!“	A nightingale hid with bated breath In the branches of the rose thorn Gently, then, I asked him if he was the one, If he had any news of Suliko.	Среди роз душистых, в тени, Песню соловей звонко пел, Я у соловья тогда спросил Сулико не ты ли пригрел?
შეიფრთქიალა მგოსანმა, ყვავილს ნისკარტი შეახო, ჩაიკვნეს-ჩაიჭიკჭიკა, თითქოს სთქვა"დიახ, დიახო!“	The Nightingale lifted his head high And sang a loud clear song to the stars His eyes held a gleam, and he cocked his head As if to tell me "Yes, yes, I know Suliko!"	Соловей вдруг замолчал, Розу тронул клювом легко, Ты нашёл, что ищешь, — он сказал Вечным сном здесь спит Сулико …
დაგვქათქათებდა ვარსკვლავი, სხივები გადმოსულიყო, მას შევეკითხე შეფრქვევით „შენ ხომ არა ხარ სულიყო?!“	Star was illuminating us, Beams had been came out from her, And I asked her heedlessly, fuss, Are you my Suliko mere
დასტური მომცა ციმციმით, სხივები გადმომაყარა და იმ დროს ყურში ჩურჩულით ნიავმაც ასე მახარა	Confirmation gave with twinkling, Spread beams really sad, While in ear by whispering, Breeze identically make me glad
„ეგ არის, რასაც ეძებდი, მორჩი და მოისვენეო! დღე დაიღამე აწ ტკბილად და ღამე გაითენეო!
„სამად შექმნილა ის ერთი ვარსკვლავად, ბულბულ, ვარდადო, თქვენ ერთანეთი რადგანაც ამ ქვეყნად შეგიყვარდათო“.
მენიშნა!.. აღარ დავეძებ საყვარლის კუბო-სამარეს, აღარც შევჩვი ქვეყანას, აღარ ვღვრი ცრემლებს მდუღარეს!
ბულბულს ყურს ვუგდებ, ვარდს ვყნოსავ, ვარსკვლავს შევყურებ ლხენითა და, რასაცა ვგრძნობ მე იმ დროს, ვერ გამომითქვამს ენითა!	I listen to the nightingale's songs I smell the perfume of that wild rose I see the stars, and what I feel then No words could describe!
ისევ გამეხსნა სიცოცხლე, დღემდე რომ მწარედ კრულ იყო, ახლა კი ვიცი, სადაც ხარ სამგან გაქვს ბინა, სულიკო!	Ah, life has meaning once more now! Night and day, I have hope And I have not lost you, my Suliko I shall always return to you, I know now where you rest.

Online performances

There are many online renditions of Suliko. The following are some that demonstrate the varying performance traditions surrounding this piece:

Text

Online performances

See also